Seslimeyra: Sessizliğin İçindeki Yalnızlık

Seslimeyra: Sessizliğin İçindeki Yalnızlık

Gecenin sessizliğinde kaybolan yalnız kalplerin sığınağıdır Seslimeyra... Bir umutla açılan ekranlar, belki bir ses, belki bir dost arayışı içindedir. Ancak bazen, beklenen o sıcak kelimeler gelmez. Yalnızlık, kalbin en derin köşesine sinsice yerleşir ve insan, kendini unutulmuş hisseder.

Bir zamanlar kahkahaların yankılandığı odalarda şimdi derin bir sessizlik hâkimdir. Tanıdık sesler birer birer uzaklaşmış, dostlukların yerini soğuk boşluklar almıştır. Oysa ki Seslimeyra, sesin gücüyle insanları bir araya getirmek için vardı. Şimdi ise bazı yürekler, yalnızlığın ağırlığını taşıyor.

Kim bilir kaç kişi, gecenin bir yarısı içini dökmek için bir ses aradı? Kim bilir kaç kişi, hayal kırıklıklarıyla dolu bir günün ardından burada huzur bulmayı umdu? Ama bazen hayat, insana istediğini vermez. Mesajlar yanıtsız kalır, sohbetler yarım kalır, ve insan, kalabalıklar içinde bile yapayalnız hisseder.

Belki de yalnızlık, kaçınılmaz bir sondur. Belki de Seslimeyra, yalnız kalplerin sessiz çığlıklarını duyurabileceği tek yerdir. Ama her ne olursa olsun, bir gün o sıcak sesler yeniden yankılanacak, kaybolan dostluklar tekrar bulunacak. Çünkü her gecenin bir sabahı, her hüznün bir umudu vardır…

Seslimeyra, yalnızlığın içinde kaybolanlar için hâlâ bir umut ışığı olabilir mi?

 

Yazar : İsYanN
09 Şub Paz 19:21
48 Görüntüleme

---